Mayıs ayında güneşli bir öğleden sonra, Zachary Galante, St. Francis de Sales İlahiyat Okulu’ndaki bir konferans odasında birkaç genç adamla birlikte oturmuş, 2024 yılında Katolik rahipliğini seçmenin onlar için ne anlama geldiğini konuşuyorlardı. Ertesi sabah, ömür boyu bekarlık ve itaat vaatlerinde bulunacaklardı ve bu ihtimal onları açıkça mutlu ediyordu.
Yakında Peder Galante olacak olan Diyakoz Galante, “Bu güzel bir hayat” dedi.
Kilisenin “Katolik olduğu için özür dilediği bir zaman” olduğunu daha sonra konuşmada söyledi. O ve diğer yeni rahipler farklı bir şeye çağrıldıkları konusunda hemfikirdi: Katolik inancını ilerletmek, hatta giderek düşmanca bir dünyada yersiz görünebilecek kısımları bile. “Kilise dır-dirKatolik ve bu yüzden bunu sevinçle duyurmalıyız ”dedi.
Amerikan Katolik Kilisesi’nde derin bölünmelerin yaşandığı ve rahipler tarafından onlarca yıldır yapılan cinsel tacizlerin ifşa edilmesinin yarattığı acıların devam ettiği bir dönemde, rahipliğe katılan erkekler arasında artan bir birlik var: Teolojilerinde, ayin zevklerinde ve politikalarında ezici bir çoğunlukla muhafazakârlar.
Houston’daki St. Thomas Üniversitesi’nde sosyoloji yardımcı doçenti olan ve Amerikan rahipliğinin sağa doğru kaymasını inceleyen Brad Vermurlen, 2010’dan beri rahip olarak atananların “uzun zamandır gördüğümüz en muhafazakar rahip grubu” olduğunu söyledi. Rahiplerin görüşlerini izleyen anketler, 1980’lerden başlayarak Amerika Birleşik Devletleri’ndeki her yeni rahip dalgasının bir öncekinden belirgin şekilde daha muhafazakar olduğunu buldu, dedi Dr. Vermurlen.
Kendisi ve meslektaşlarının yaptığı analiz, yeni rahiplerin eşcinsel davranışın her zaman günah olup olmadığı ve kadınların diyakoz ve rahip olarak hizmet edebilmesi gerekip gerekmediği gibi konularda büyüklerinden önemli ölçüde daha muhafazakar olduğunu buldu.
Peder Zachary Galante, “Kilise Katoliktir ve bunu sevinçle duyurmalıyız” dedi.
