Besteci Benjamin Britten 1976 yılında öldüğünde, halkın onu nasıl hatırlayacağı belli değildi.
Kökleri İngiltere’nin Suffolk kentinde bulunan ve hayat arkadaşı tenor Peter Pears ile birlikte Aldeburgh Festivali’ne katılan besteci Britten; “Kraliçe Anne” ile dost, “Gloriana”nın yaratıcısı ve soyluluk unvanı alan ilk besteci Britten; ve sanatın amaçlılığına olan inancı nedeniyle bilinçli olarak gelecek nesiller için yazmaktan kaçınan, doğrudan besteci Britten vardı.
Ancak diğerleri, Britten’ın çalışmalarının gelecek nesillere aktarılmasına onun adına bağlıydı. 1964’ten beri Britten’ın asistanı olan Rosamund Strode, Britten Pears Vakfı’nın kurucu arşivcisi oldu ve var olan en kapsamlı besteci arşivlerinden birinin kurallarını koydu.
Peki ya onun festivali?
“Anlaşılabilir bir şekilde, özellikle Britten’ın ölümünden sonra ve daha sonra Pears’ın ölümünden sonra, bu organizasyonun iki kurucusundan sonra bu şeyin devam edip etmeyeceğinden endişe duydukları için kutsal alevler olduğunu düşündükleri şeyi uygun şekilde korumak isteyen insanlar vardı,” dedi Britten Pears Arts’ın ayrılan genel müdürü Roger Wright bir röportajda. O insanların “endişelenmesine gerek yoktu,” diye ekledi, “ama inişli çıkışlı zamanlar oldu ve bunu unutmak çok kolay.”
Sonuç olarak, yakın zamanda 75. yılını kutlayan Aldeburgh Festivali, Britten’ın olmadığı dönemlerde onunla olduğundan çok daha fazla etkinlik düzenledi.
Festival, iyi katılımlı, iyi eleştirili ve zengin programlı sezonlarıyla tutarlılık konusunda ün kazandı. Bu yıl da bir istisna değildi, buna ilham veren Noh oyunu “Sumidigawa” ile birlikte kilise benzetmesi “Curlew Nehri”nin yeni bir prodüksiyonu da dahildi. (Gösteri gelecekteki bir BBC yayını için filme alındı.)
