Tam yedi hafta önce Donald J. Trump, Manhattan’da 34 suçtan suçlu bulunmuştu. Bu, siyasi açıdan dibe vurmuş gibi görünen eski bir başkanın eşi benzeri görülmemiş bir mahkumiyetiydi.
O zamandan beri, Yüksek Mahkeme ona bu ağır suç mahkumiyetlerini ve daha fazla davayı belirsizliğe sürükleyen kritik bir yasal zafer verdi. Başkan Biden’ın felaketle sonuçlanan tartışması Demokrat Parti’yi sürekli bir krize sürükledi. Milwaukee’deki Cumhuriyetçi Ulusal Kongresi’nin açılışından iki gün önce, ulusu şok eden ve Demokratların eleştirilerini ve kalan Cumhuriyetçi homurdanmalarını susturan bir suikast girişiminden kıl payı kurtuldu.
Ve Pazartesi günü Bay Trump’ın partisinin adaylığını resmen almasından birkaç saat önce, kendisine karşı açılan ceza davalarından bir diğerine bakan yargıç -gizli belgeleri kötüye kullandığı suçlamalarını içeren dava- tüm suçlamaları reddetti.
Perşembe gecesi, Bay Trump’ın üçüncü kez Cumhuriyetçi başkan adaylığını kabul etmesi, olağanüstü bir şans serisinin doruk noktası ve siyasi içgüdülerinin bir kanıtı olacak. Konuşması ayrıca birçok yönden Cumhuriyetçi Parti’nin muhafazakar kuruluşu sarsmaktan onu tamamen kendi imajına göre yeniden şekillendirmeye giden bir liderin taç giyme töreni olarak hizmet edecek.
Çarşamba gecesi yaptığı açıklamada, kampanyasını o dönem bitiş çizgisine getiren danışman Kellyanne Conway, “Donald Trump sekiz yıl önce sistemi şok etti ve şüphecilere meydan okudu” dedi.
Bu hafta, kendi partisindeki şüphecileri bulmak zor oldu. İlk üç gün boyunca, her kesimden Cumhuriyetçi -seçilmiş yetkililer, sıradan Amerikalılar, ailesi- sırayla Donald Trump’ı yeniden tanıtmaya çalıştı: haber başlıklarındaki kaotik başkan değil, daha yumuşak, daha nazik bir lider, ancak savaşmaktan korkmayan. Sağ kulağında, suikastçının kurşununun geçtiği yerde bir bandajla, her gece bir kahramanın karşılamasının tadını çıkardı.
