Bir yaz günü, bir inek ve bir boğa çiftliklerinden uzaklaştı. İnek siyahtı ve adı Blackee’ydi. Boğa altın rengiydi ve iki kısa boynuzu vardı. Adı Hornee’ydi. İneklerin ne zaman veya nasıl dışarı çıktığını kimse bilmiyor. Bir tarlayı ve yolu geçip bir komşunun bahçesine girdiler.
Bu tür şeyler bazen kırsal batı New York’ta, meraların ve çiftliklerin millerce uzandığı yerlerde olur. Ancak Hornee ve Blackee başka bir çiftliğe değil, çiftlik hayvanlarını kesimden kurtaran ve ziyaretçileri vegan olmaya teşvik eden bir hayvan barınağına geçmişlerdi.
Ertesi sabah, barınağın sahibi Tracy Murphy, inekleri bahçesinde buldu. Onları bir ağıla koyduğunu ve hemen yerel hayvan kontrol ajansına haber verdiğini söyledi. Altı gün sonra, ajanstan bir araştırmacı inekleri kontrol etmek için geldi. Bölgedeki insanlarla görüştü ve bir komşusu olan Scott Gregson’ın bir düve ve bir öküzün kaybolduğunu öğrendi. Barınakta bulunan ineklerin Bay Gregson’a ait olduğu açıktı.
Ancak Bay Gregson bunların iade edilmesini istediğinde Bayan Murphy reddetti. İlk olarak, Bay Gregson’ın ineklerin gerçekten sahibi olduğuna dair kanıt talep etti. Ayrıca, barınağa dokuz günlük saman, saman ve bakım için 2.500 dolar ödemesini talep etti.
Veya, Bayan Murphy’nin önerisine göre, belki de barınağı inekleri satın alabilirdi; ineklere artık Küçük Söğüt ve İsmail adını veriyordu.
Bu iki yıl önceydi. O zamandan beri, başıboş inekler vakası ölüm tehditlerine, gürültülü protestolara, ormanda gizlenen karanlık figürlere, Fox News ve Joaquin Phoenix’in araya girmesine, çalınan tavuklara, ilçe ve eyalet yasalarına ve avukatlardan birinin ağır suç sayılan ördek hırsızlığından hüküm giymiş olduğu, dönüşümlü bir avukat kadrosunun yer aldığı bir mahkeme savaşına ilham kaynağı oldu.
