Dışarıdan izleyenler için Bangladeş Başbakanı Şeyh Hasina ilgi çekici bir hikaye sunuyor. Dünyanın en uzun süre görev yapan kadın hükümet başkanı, renkli sariler giyen laik bir Müslüman, İslamcı militanlıkla mücadele etmiş, milyonlarca insanı yoksulluktan kurtarmış ve hem Hindistan’ı hem de Çin’i ustalıkla yanında tutmuş.
Ancak bu görünürdeki başarı ağır bir bedelle geldi. Bayan Hasina, dümende geçirdiği 15 yıl boyunca otoritesini derinden sağlamlaştırdı ve 170 milyonluk bu ulusu böldü. Yüzüğü öpenlere himaye, güç ve dokunulmazlık ödülü verildi. Muhalifler baskılarla, bitmeyen yasal engellerle ve hapisle karşı karşıya kaldı.
Bu ay Bangladeş’i sarsan sürekli protestolar, Bayan Hasina’nın güç formülüne karşı bir tepkidir: mutlak, bağlantısız ve hak sahibi. En az 150 kişinin ölümüne yol açan kanlı baskısı, başbakan olarak dördüncü ardışık döneme ulaşmasından sadece aylar sonra, egemenliğine karşı şimdiye kadarki en büyük meydan okumaya dönüştü.
Analistler, bunun büyük ölçüde kendisinin yarattığı bir kriz olduğunu söyledi. Öğrencilerin öncülük ettiği protestolar, aranan hükümet işlerini belirli gruplara ayıran kotalara karşı barışçıl bir muhalefet ifadesi olarak başladı. Hükümet güvenlik güçleri ve Bayan Hasina’nın partisinden gelen tetikçilerin protestolara şiddetli tepkisi ülkeyi anarşinin eşiğine getirdi. Sokağa çıkma yasağı getirildi. Askerler sokaklarda devriye geziyor. İnternet engellendi ve telefon görüşmeleri ciddi şekilde kısıtlandı.
Ölümcül siyasi şiddetin bolca yaşandığı bir ülkede bile, Bayan Hasina’nın baskısı diplomatların ve analistlerin son on yıllarda Bangladeş’te benzeri görülmemiş vahşet olarak adlandırdığı şeylere yol açtı. Birçok Bangladeşli için artık bir çizgi aşıldı ve bu büyük katliama duyulan öfkenin yakın zamanda azalması pek olası görünmüyor.
