Çarşamba sabahı erken bir saatti ve kocam, kalabalık gelmeden önce yiyecek satışlarından yararlanmak için bakkala gidiyordu. Evimizden bir mil kadar uzakta, etrafı tarım arazileriyle çevrili ıssız bir yoldan geçti. İlk başta, uzaktan, birinin arabasının camından dışarı fırlattığı bir çöp torbası gördüğünü sandı; Yaklaştıkça bir şeyin hareket ettiğini gördü ve yolda yatan bir köpek yavrusu olduğunu anladı.
Zavallı küçük köpeğe yaklaşırken, kuyruğunu sallamaya başlayana kadar onun öldüğünü sandı. Onu aldı, arabaya koydu ve doğrudan eve döndü. Evden çalışıyorum ve kocam arabayı çekmeden önce beni aradı; bana küçük bir sürprizi olduğunu söyledi. Aracın yolcu tarafına doğru yürüdüm, döşeme tahtasına baktı, bu da tabii ki benim de aşağıya bakmama neden oldu ve o da oradaydı: korkmuş, ıslak ve henüz 6 haftalık olan sevimli küçük bir köpek yavrusu. -eskimiş.
Başka üç köpeğimiz ve farklı boyutlarda çok sayıda kulübemiz var, bu yüzden bir köpek kulübesi açtım, biraz köpek maması aldım ve ona biraz su verdim. Birkaç saat huzur içinde uyudu. Onu tutabilir miyiz diye tartıştık ve üç köpeğin idare edebileceğimiz kadar çok olduğuna karar verdik. Kocam, sevgi dolu bir aile tarafından evlat edinilebilmesi için Pinal County Hayvan Bakım ve Kontrol’e gidiyordu.
Söylemeye gerek yok, onu düşünmeden edemedim, kocamı aradım ve ona köpek yavrusu tutmak istediğimi söyledim. Onun ihtiyaç duyduğu sevgi dolu aile olduğumuzu kim bilebilirdi? Çok geçti, sisteme girdi ve şimdi onu evlat edinmemiz gerekiyordu. Barınak yöneticisi harikaydı ve kocama, sığınağın tüm çekimlerini ve mikroçiplerini ücretsiz olarak halledeceğini söyledi, PLUS evlat edinme ücretini yarı yarıya düşürdü. Akıl almaz bir şeydi. Ömürlük yuvasına geri dönüyordu ve gelişiyor.
Lucky, diğer kurtarma köpeklerimizle birlikte aileden daha fazlasıdır. Bu çılgın, harika köpekler olmadan hayatımı hayal bile edemezdim.
