Beth Bergmans, Minnesota merkezli bir çevrimiçi üniversitede proje yöneticisi olarak çalışmayı seviyordu. “İnsanlara hayatta ilerlemeleri için fırsatlar sunuyoruz – bu biraz tatmin sağladı,” dedi. “Ve birlikte çalıştığım insanlar harika.”
63 yaşındaki Bayan Bergmans, Medicare’e hak kazanana kadar iki yıl daha işte kalmayı planlıyordu. Ancak son aylarda, bir şey gizlice değişmişti. Hızlı tempolu iş yerinde, son toplantıların ayrıntılarını hatırlamayı, kelimeleri geri çağırmayı ve dikkat dağıtıcı şeyleri filtrelemeyi daha zor bulmaya başladı. Şarj olmak için masasında kısa molalar verdi.
“Uyum sağlamanın yollarını buluyorsunuz,” dedi. “Post-it notları ve beyaz tahtalar kullanıyorsunuz ve toplantıdan önce hazırlık yapmaya daha fazla zaman harcıyorsunuz.” Kimse şikayet etmedi veya fark etmiş gibi bile görünmüyordu, ancak Bayan Bergmans endişeliydi.
“İnsanlar bunun hakkında pek konuşmuyor, mesleki olarak kaymaya başladığınız korkusu,” dedi. “İstediğim son şey, durma zamanının geldiğini fark etmediğim için sonunda çöküp yanmak.”
Böylece Bayan Bergmans birkaç hafta önce yöneticisine yıl sonunda emekli olacağını söyledi.
Bazen bu şöyle işler: Kariyerlerine adanmış ve bundan gurur duyan, tipik emeklilik yaşlarından sonra da devam etmeyi amaçlayan kişiler, içeriden veya dışarıdan zorluklarla karşılaşıp, hiç kimse onları istifa etmeye veya emekli olmaya zorlamasa bile, kenara çekilirler.
