Bunlar bir Flahavan yulaf lapası kutusunda geldi, buruşuk kenarları sıkıca ilkel, derme çatma bir köpük ambalajın içine sıkıştırılmıştı, göndericinin şekillerini çizdiği yerlerde titrek kalem izleri hâlâ görülebiliyordu: iki kürek biçimli bakır balta başı, elle oyulmuş kenarları zamanla çoktan körelmişti – 4.000 yıllık.
İrlanda Ulusal Müzesi’nin Dublin’deki antikalar bölümünde yardımcı bekçi olarak çalışan Matt Seaver, “Bana hitaben yazılmıştı” dedi.
Böylece müzeyi ve arkeolojik hazineleri Haziran sonunda alan ve daha sonra bunların gerçekliğini doğrulayan personelini şaşkına çeviren bir gizem başladı. Bay Seaver, Bronz Çağı balta başlarının önemli bir keşif olduğunu söyledi. Ancak ayrıntılar olmadan başka bir şey söylemek zor.
“İki erken Tunç Çağı bakır balta başından bahsediyorsunuz, muhtemelen MÖ 2300’den bile eski,” dedi Bay Seaver. “Bunlar bilerek toprağa yerleştirilmiş. Bu buluntu yerini arkeolojik olarak kazarak, onları yerden çıkarmaktan çok daha fazlasını ortaya çıkarabilirsiniz.”
Paket, bulucunun eserlerin müzede saklanabileceğini umduğunu açıklayan bir mektup eşliğinde anonim olarak gönderildi. Bunların, adanın coğrafi kalbi ve Meath krallığının bulunduğu yer olan County Westmeath’de bir metal dedektörüyle bulunduğunu açıkladı. İlçenin sınırları içerisinde, adanın antik merkezi olarak kabul edilen Uisneach Tepesi de dahil olmak üzere İrlanda’nın en kutsal yerlerinden bazıları bulunmaktadır.
Dünyanın antik hazineler ve zengin tarihle dolu olduğu İrlanda’da bu karmaşık bir durumdur. Avrupa’nın diğer bazı bölgeleri ve Birleşik Krallık’ın aksine, İrlanda antikaların bağımsız olarak aranmasını veya kazılmasını, özellikle metal dedektörüyle, yasaklamaktadır. Çoğu ülke, makinelerin kamu arazilerinde veya özel sahiplerinin izniyle eğlence amaçlı kullanılmasına izin verir ve koruma kuralları, arkeolojik açıdan önemli bir şey bulurlarsa bulanların yetkilileri bilgilendirmelerini gerektirir.
