Her yıl düzenlenen Yılın Kadınları’nı, tıpkı 2021 onur ödüllerimiz gibi, maça cesareti, zarafeti ve azmi olan en ikonik baş editörümüzü kutlamak için yeniden adlandırdık.
Katie Carey’nin çizimleri
Chatelaine’in 91 yıllık tarihinde epeyce editör oldu – ben 14 numarayım – ama hiç kimse Doris Anderson gibi çığır açıp beklentileri boşa çıkarmadı.
Anderson, annesinin pansiyon işlettiği ve babasının her zaman etrafta olmadığı Buhran dönemi Calgary’de büyüdü. Kendini öğretmenler kolejine ve üniversitesine koydu ve sonunda Toronto’ya gitti. Orada, 1957’de baş editör olmak için yükselmeden önce Chatelaine’de giriş seviyesi bir işe girdi (bir erkekten devralarak!). 1996 yılındaki anı kitabı Rebel Daughter’da , “dergilerin gördüğü mükemmel, küçük kenar dikişli ev hanımı olma çabasında can sıkıntısı ve hayal kırıklığından çıldıracağını” belirterek, o zamanlar toplumun kadınlara yönelik beklentilerine kızdı. Chatelaine dahilolmam için beni zorluyorlardı.” Bunun yerine, okuyucularını hayatlarını yeniden tasarlamak için ihtiyaç duydukları bilgilerle silahlandıran bir kadın dergisi yaratmaya başladı. Editör olarak 20 yıllık görev süresi boyunca, daha önce kadın medyası tarafından görmezden gelinen konular hakkında yazılar yayınladı: çalışma dünyası, kürtaj hakları, boşanma, evrensel çocuk bakımı, cinsel tatmin, ücret farkı ve daha fazlası. Bu süreçte Chatelaine’in okur sayısını da ikiye katladı .
2007 yılında vefat eden Anderson, Chatelaine’in bugünkü dergisi olmasının önünü açtı . Bu nedenle, bize ilham veren Kanadalı kadınların her yıl kutlandığı Yılın Kadınları etkinliğimizi Doris Anderson Ödülleri olarak yeniden adlandırmaya karar verdik. Tıpkı bizim Anderson’ın başarılarına olduğu gibi, onların başarılarına hayran kalmaya hazırlanın.
