Çin, aylardır Komünist Parti liderleri toplantısının, yavaşlayan ekonomi için yeni bir büyüme döneminin yolunu göstereceğini umuyordu.
Sonuç, Pazar günü yayınlanan ve vergilerden dine kadar her şey için 300’den fazla adım sunan bir plandı. Yüksek teknoloji üretimi ve bilimsel inovasyona yönelik hükümet yatırımlarına vurgu gibi birçok tanıdık temayı yansıtıyordu. Çin’in düşen gayrimenkul fiyatlarını veya başarısız geliştiricilerin geride bıraktığı milyonlarca bitmemiş daireyi doğrudan ele alacak hiçbir şeyden bahsedilmiyordu.
Birçok ekonomist, Çin ekonomisini yatırımdan uzaklaştırıp tüketici harcamalarına doğru yeniden dengelemek için kapsamlı bir çaba çağrısında bulunmuştu. Ancak belge — İngilizce çevirisinde yaklaşık 15.000 kelime — “tüketimi genişletmek için uzun vadeli mekanizmaların iyileştirilmesi” yönünde kısa ve ihtiyatlı bir çağrıda bulundu.
Komünist Parti Merkez Komitesi, endüstriyel politikayı ikiye katladı. Parti, yenilenebilir enerjiden havacılık ve uzaya kadar sekiz sektörde “stratejik endüstrilerin gelişimini teşvik etme” sözü verdi. Bunlar esasen ülkenin on yıllık Made in China 2025 planındaki endüstrilerle aynıydı; bu, ulusal özyönetim hamlesinin bir parçası olarak yüksek teknolojili malların ithalatını yerel olarak üretilen ürünlerle değiştirmeyi amaçlıyordu.
2013’teki benzer bir planda, yerel yönetimlere para toplamak amacıyla ülke çapında emlak vergisi uygulanması gibi, hiçbir zaman yürürlüğe konulmayan birçok hüküm bulunuyordu.
Bu yerel yönetimlerin çoğu o zamandan beri çok fazla borca battı. Pazar günkü plan farklı bir çözüm önerdi: Merkezi hükümet ülkenin harcamalarının daha fazlasından sorumlu olmalı. Ayrıca yerel vergi gelirlerinin genişletilmesi çağrısında bulundu ancak emlak vergisinden sadece kısaca bahsedildi.
