“Yaşayacak mı?” kadın doktora sordu.
“Evet. Ama sadece iki saat yaşayacak,” oldu doktorun cevabı.
Bu sözlerden sonra köpek insanlara baktı. Gözlerinde yaşlar belirdi. Son gücünü insanlara yaşamak istediğini göstermek için harcadı.
Bu ana kadar çingenenin hayatı tatlı değildi. Bir köpek yavrusu olarak pazarda yalnız bırakıldı. Dükkânların yanında duruyordu ve insanlar önünden geçiyordu ve buna dikkat bile etmiyorlardı. Bebek ne yapması gerektiğini anlamadı.
Ancak iş gününün sonunda dükkanlardan birinde bir pazarlamacı gördü. Onu besledi ve kanatlarının altına aldı. Ne yazık ki, Kadın köpeği eve götüremedi, ama her gün onunla ilgilendi, ona yiyecek getirdi.
Yeni bir aileye vermek için girişimlerde bulunuldu, ancak bu başarısız oldu. Bu nedenle Çingene, tüm yaşamını, tüm insan özünü öğrendiği pazarda geçirdi. Birçok kişi onu rahatsız etti, ayaklarıyla itti, ancak tüm olumsuzlukları sessizce kabul ettiği için çok nazikti. Tabii ki, kışın gidecek yeri yoktu. Sokakta donup kalmış, arkadaşıyla top gibi kıvrılmış, ne kadar mutsuz olsa da…
Köpeklerin sorumluluğunu üstlenen pazarlamacı Natasha onları kısırlaştırdı. Ama insanlar onlara hakaret etmeye devam ettiler, köpekler kimseye dokunmadıkları halde, köpeklerin varlığından bile hoşlanmadılar. Ve sonra bir talihsizlik oldu – Çingene’nin arkadaşı gitmişti. Ve Natalya, Tsyganka’yı zar zor canlı buldu. Bir şekilde yardım edebilmem için hemen beni aradı. Onları kliniğe gönderdim. Doktor fazla yaşamayacağını, en fazla iki saat sürmeyeceğini söyledi. Ama buna inanmayı reddettik, bu yüzden hayatı için savaşmaya devam ettik. Ve köpeğin kendisi pes etmek istemedi ve ona bağlı olan her şeyi tüm gücüyle yapmaya çalıştı.
Ölmesini önlemek ve zaman kazanmak için bağışçılar bulduk. Semptomlar kafa karıştırıcı olduğu için doktorlar bunu çözemediler. Birkaç kez muayene için Moskova’daki bir kliniğe taşımaya karar verdim. Ancak doktorlar taşınabilir olmadığını ve almayacağız dedi. Çok kötü durumdaydı. Ama biraz stabilize etmeyi başardığımızda planladığımız yere gittik. Tabii ki durumu normalden uzaktı, ayağa kalkamıyor ve çok az yemek yiyemiyordu.
Yeni klinikte çok iyi karşılandı. Doktorlar hemen Çingene’nin durumu hakkında bir toplantı için toplandılar. Ve burada uzun süre nedenini bulamadılar. Ama neyin yanlış olduğunu bulmayı başardılar.
Tüm sağlık çalışanları köpeğe anlayış ve pişmanlıkla davrandı. Çingene insanlardan iyi bir şey beklemiyordu, çünkü hayat ona çok şey öğretmişti, ama mütevazı davrandı ve sabır gösterdi. Harika bir karaktere sahip, ancak çok güçlü bir şekilde sallandı, çünkü kimseye karışmamak için gereksiz hareketler yapmamaktan korkuyordu.
Bir süre sonra Çingene, kliniğin küratörü Olga’ya güvenmeye başladı. Tüm hayvanları ve kahramanımızı farklı güzelliklerle sık sık ziyaret etti.
Tedavi hala devam ediyor, ancak her gün sadece daha iyi hissettiriyor. Tabii ki, henüz çok aktif değil, ama zaten bir tasma üzerinde yürüyor. Klinik müdürü, insanlarla daha sık iletişim kurması ve sıkılmaması için Çingene’yi ofisine yerleştirdi.
