Kolombiya’nın küçük ve ücra köyü Caño Cabra’yı onlarca yıldır ayakta tutan tek bir sektör var: kokain.
Ülkenin orta kesiminde bulunan bu toplulukta yaşayanlar, neredeyse her sabah erken kalkıp koka yaprağı topluyor, kırılgan dalları sıyırıyor, bazen elleri kanayana kadar. Daha sonra yaprakları benzin ve diğer kimyasallarla karıştırarak tebeşir beyazı koka macunu tuğlaları yapıyorlar.
Ancak köylüler, iki yıl önce endişe verici bir şey yaşandığını söyledi: Koka macunu satın alıp kokaine dönüştüren uyuşturucu kaçakçıları ortaya çıkmayı bıraktı. Birdenbire, zaten fakir olan insanların geliri kalmadı. Yiyecek kıtlaştı. İş aramak için Kolombiya’nın diğer bölgelerine göç başladı. 200 kişilik kasaba 40’a düştü.
Ülke genelinde, tek gelir kaynağının koka olduğu topluluklarda aynı örüntü tekrar tekrar yaşandı.
Kokain endüstrisinin küresel merkezi olan, Pablo Escobar’ın dünyanın en tanınmış suçlusu olduğu ve hala diğer tüm ülkelerden daha fazla uyuşturucu üreten Kolombiya, uyuşturucu endüstrisini yeniden şekillendiren yerel ve küresel güçlerin bir sonucu olarak tektonik değişimlerle karşı karşıyadır.
Caño Cabra’da koka yaprağı hasadı sırasında kesilmemesi için parmaklarını kumaşa saran işçiler.
Değişen dinamikler, Kolombiya genelinde satılmayan koka ezmesi bloklarının birikmesine yol açtı. Ülkenin koka yetiştirilen bölgelerinin yarısından fazlasında ezmesinin satın alınması hızla düştü veya tamamen ortadan kalktı, bu da birçok uzak, yoksul toplulukta insani bir krize yol açtı.
