Mehmet Akif Ersoy Kimdir Hayatı İstiklal Marşı 2022
Mehmet Akif Ersoy Kimdir Hayatı İstiklal Marşımız. İstiklal marşımızın şairi yazarının hep ismini bilirdik fakat hiç hayatını okudunuz mu ? Milli marşımızın şairi Mehmet Akif Ersoy 20 Aralık 1873 yılında İstanbul’un Kara gümrük ilçesinde mütevazi bir evde doğdu.
Mehmet Akif küçüklüğünden itibaren babasının yanından ayrılmadı. Daha sonra babası Mehmet Akif’i mahalle mektebine yazdırdı. Mektepteki hocaları Akif’in babasına övgüler yağdırıyordu. Çünkü Mehmet Akif Ersoy çok akıllı bir çocuktu ve bir gördüğünü, bir söyleneni hiçbir şekide unutmuyordu. Ancak arada her öğrenci gibi küçük haylazlıklar da yapmakta idi. Daha sonra liseyi bitirdikten sonra onu bugünlere getiren, eğiten, koruyup kollayan babası vefat etti ve bir anda Mehmet Akif boşluğa düştü, yalnız korumasız kaldığını düşündü. Babasının vefatından sonra annesini ve kız kardeşinin tüm sorumluluğunu Mehmet Akif üstlendi.
Mehmet Akif Ersoy
Daha sonra Halkalı Baytar mektebine gitti. Orada eğitim alırken içindeki cevheri, yazarlık yeteneğini keşfetti. Ve artık boş zamanlarında, ders aralarında kendi derlediği şiirler, sözler yazmaya başladı. Daha sonra mektebini bitirdi ve çok sevdiği İsmet Hanım ile hayatını birleştirdi. Artık yazdığı şiirleri ve yazıları mürekkep kokulu kitaplar olarak halka sunuyor ve birçok dergide uzunca yazıları yayımlanıyordu. İttihat ve terakki’nin temsilcisi olarak Yemen’e gönderildi ve savaşların sonuçlarını burada öğrendi. Ve bu haberi duyduğu gece günümüzde hala o zamana bizi götüren Çanakkale şiirini yazdı.
Mehmet Akif ülkesine yardımcı olabilmek, milli mücadeleye katkı sağlayabilmek için Anadolu’ya döndü ve cami önlerinde vs. halkı bilinçlendirici konuşmalar yaptı. Ülkemiz bağımsızlığını kazandıktan sonra bizzat Atatürk’ün isteği ile meclise girdi ve Burdur milletvekili oldu. Ancak ülkenin hala milli marşı bulunmamaktaydı. Mehmet Akif Ersoy Ankarada’ki evinde yazacak kağıdı dahi yokken milli marşımızı duvara yazdı ve ödünç paltosu ile mecliste okudu. Şiiri çok beğenildi ve devletin milli marşı seçildi miili marş kabul edildi. Karşılığında verilen ödülü, sırtına giyecek montu olmadığı halde almadı. Daha sonra siroz hastalığına yakalandı ve hastalığı gittikçe ilerledi. Milli şairimiz 1936 yılında evinde son nefesini verdi.
Mehmet Akif Ersoy‘un yazdığı istiklal marşı 12 Mart 1921 milli marş olarak kabul edilmiştir.
Allah senden ve şehitlerimizden razı olsun inşallah bizlere şefaatçi olacaksınız. Aşağıdaki videoda büyük şairin hayatı anlatılmaktadır.
Türkiye Cumhuriyeti Milli marşı 10 kıtadan oluşur. Öğrenciler sporcular çok uzun olduğundan ilk 2 kıtasını okumaktadır.
Kutsalımız 10 Kıta İstiklal Marşımız.
İstiklâl Marşının Nefes Yerleri Konusu için tıklayın
İstiklal Marşımız
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
x x x x x x x x x x
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal…
Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
x x x x x x x x x x
Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
‘Medeniyet!’ dediğin tek dişi kalmış canavar?
Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
Doğacaktır sana va’dettigi günler hakk’ın…
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
Bastığın yerleri ‘toprak!’ diyerek geçme, tanı:
Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.
Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şuheda fışkıracak toprağı sıksan, şuheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da hüda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,
Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.
O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,
Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na’şım;
O zaman yükselerek arsa değer belki başım.
Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!
Mehmet Akif Ersoy Saygıyla anıyoruz.
