Dünyada ölüm ve vergiler dışında hiçbir şey kesin değildir ve Molly Nilsson her ikisi hakkında da şarkılar yazar.
İsveç doğumlu şarkıcı kariyerine, aşk ve ölümlülüğün her zaman iç içe geçtiğini ima eden “More Certain Than Death” ve “I Hope You Die” gibi başlıklarla bulanık synth-pop parçaları yaparak başladı. Ancak, son on yılda, siyaset giderek daha fazla eserini gölgeledi: Bir Nilsson kaydı, geç kapitalizme ve sızma ekonomisine yapılan göndermelerin bir pop şarkısında mükemmel bir şekilde evinde hissettiği tek yer olabilir. En son albümü “Un-American Activities”, aynı zamanda Madonna’nın “Vogue”una bir saygı duruşu olan komünizmle ilgili bir şarkı içeriyor.
Nilsson, yaşadığı Berlin’den verdiği bir video röportajında, “Kendim dinlemek istediğim türde müzik yazıyorum” dedi.
16 yıllık kariyeri boyunca, 39 yaşındaki Nilsson, müzik endüstrisinin normlarının dışında çalışırken bir kült takipçi kitlesi edindi. Kendi menajeri, kendi turlarını ayarlıyor ve hiçbir zaman bir halkla ilişkiler uzmanı tutmadı. Yıllarca kendi plaklarını bastırdı ve plak mağazalarında kendi kendine pazarladı.
“Sektörün sana ihtiyacı, senin ona ihtiyacından çok daha fazla,” dedi. “Ben bir nevi kurşun geçirmezim,” diye ekledi, “çünkü yaptığım işte başarısız olsam bile, en azından yapmış olurum.”
Bu ay yayınlanan “Un-American Activities” (Amerikan Karşıtı Faaliyetler), Nilsson’un bugüne kadarki en açık politik kaydı: McCarthyci kara listelemeyi inceleyen albüm uzunluğundaki bu albüm, Nilsson’un 40’lı ve 50’li yıllarda “solculara ve sosyalistlere yönelik zulüm” olarak adlandırdığı şeyle günümüzdeki aşırı sağın yükselişi arasındaki çizgileri çiziyor.
