Bununla birlikte, sosyal medyada bir sanatçı topluluğunu takip ediyorum ve Mario Klingemann ve Jason Bailey gibi saygı duyduğum bazı sanatçılar kripto sanatını benimsedi ve savundu . Son birkaç ayda, aktivite ve fiyatlar kartopu gibi görünüyordu. Ciddiye alınmayı hak ettiğini düşünmeye başladım.
Sonra Beeple satışı gerçekleşti.
11 Mart’ta, gerçek adı Mike Winkelmann olan bir bilgisayar bilimi mezunu olan Beeple, Christie’s’de 69 milyon ABD Doları karşılığında bir kripto sanat eseri açık artırması yaptı .
Kazanan teklif sahibinin adı artık mülkiyeti veren dijital bir kayıtta yer alıyor. Fungible olmayan belirteç veya NFT olarak adlandırılan bu kayıt, paylaşılan bir küresel veritabanında depolanır. Bu veritabanı blok zinciri kullanılarak merkezileştirilmemiştir, böylece hiçbir kişi veya şirket veritabanını kontrol etmez. Belirli blok zinciri dünyada hayatta kaldığı sürece, herkes onu okuyabilir veya erişebilir ve kimse onu değiştiremez.
Ancak kripto sanatının “sahipliği”, işin sahibi olduğunuzu söyleyebilmek dışında hiçbir gerçek hak vermez. Telif hakkına sahip değilsiniz, fiziksel bir baskı almıyorsunuz ve herkes web’deki resme bakabilir. Herkese açık bir veri tabanında, işin sahibi olduğunuzu söyleyen bir kayıt var – gerçekten, belirli bir URL’de çalışmanın sahibi olduğunuzu söylüyor.
Öyleyse neden birileri kripto sanatı satın alsın – esasen bir JPEG dosyasına bağlantı olan şeye milyonlarca harcamak bir yana?
Sanat doğası gereği sosyaldir.
İnsanların neden orijinal sanat eserleri satın aldıkları bağlamında kripto sanatı hakkında düşünmek faydalı olabilir.
Bazı insanlar, zevk ve ilham için yaşam alanlarına dahil etmeyi umarak evleri için sanat satın alır.
Ancak sanat aynı zamanda birçok önemli sosyal rol oynar. Evinizdeki sanat, ilgi alanlarınızı ve zevklerinizi iletir. Sanat eserleri, ister müzelerde ister evlerde olsun, sohbeti ateşleyebilir. İnsanlar, ister müzeler ve galeriler, ister dergiler ve web siteleri aracılığıyla olsun, sanat tutkuları etrafında topluluklar oluştururlar. Eser satın almak sanatçıları ve sanatı destekler.
Sonra koleksiyoncular var. İnsanlar her türlü şeyi – model trenler, hatıra levhaları, nadir plak plakları, spor hatıraları – toplamaya başlar ve diğer koleksiyoncular gibi sanat koleksiyoncuları da bu nadir parçaları avlamaya çalışmak konusunda tutkuludur.
Belki de bugün sanat koleksiyonculuğunun en görünür biçimi ve sanat hakkında kamuoyunda bu kadar çok tartışmaya yol açan şey, milyonlarca dolara satın alınan sanattır – Picasso ve Damien Hirst’ün eserleri aşırı zenginler tarafından takas edilmiştir. Bu hala sosyal: Sotheby’s müzayedelerinde veya müze yönetim kurulu yemeklerinde olsun, zengin sanat koleksiyoncuları karışır, buluşur ve kimin ne satın aldığı hakkında konuşur.
Son olarak, bence birçok insan , değeri artacağını umarak sanatı kesinlikle bir yatırım olarak satın alıyor .
Kripto sanatı gerçekten bu kadar farklı mı?
İnsanların sanat satın alma nedenlerine bakarsanız, bunlardan sadece biri – eviniz için sanat satın almak – fiziksel iş ile ilgilidir.
Sanat satın almak için listelediğim diğer tüm nedenler kripto sanatı için geçerli olabilir.
Kendi sanal galerinizi çevrimiçi olarak oluşturabilir ve çevrimiçi olarak diğer kişilerle paylaşabilirsiniz. Zevk ve ilgi alanlarınızı sanal galeriniz üzerinden aktarabilir, sanatçıların eserlerini satın alarak destek olabilirsiniz. Bir topluluğa katılabilirsiniz: Ana akım sanat dünyası tarafından dışlanmış hisseden bazı kripto sanatçıları, kripto topluluğunda daha fazla destek bulduklarını ve artık sanat yaparak geçimlerini sağlayabileceklerini söylüyorlar .
Beeple’ın büyük satışı manşetlere çıkarken, çoğu kripto sanatı satışı onlarca veya yüzlerce dolar olarak çok daha uygun fiyatlı. Bu, birkaç seçkin sanatçıdan çok daha büyük bir topluluğu destekler. Ve bazı yeniden satış değerleri arttı .
Sosyal bir yapı olarak değer
Fiziksel nesnelerin görsel zevkinin yanı sıra, sanatın sunduğu neredeyse tüm değer, bir şekilde sosyal bir yapıdır. Bu, sanatın birbirinin yerine geçebileceği veya bir Rembrandt’ın tarihsel önemi ve teknik becerisinin hayali olduğu anlamına gelmez . Bu, bu niteliklere verdiğimiz değerin bir seçim olduğu anlamına gelir.
Jeff Koons tarafından yapılan bir metal balon hayvanı için biri 90 milyon dolar ödediğinde , çalışmanın bu kadar “içsel” bir değere sahip olduğuna inanmak zor. Malzemeler ve işçilik oldukça iyi olsa bile, şüphesiz o milyonlardan bazıları “Bir Koons aldım. Ve bunun için çok para harcadım.” Sadece ustalıkla yapılmış bir metal balon hayvanı istiyorsanız, bir tane almanın daha ucuz yolları var.
Tersine, kavramsal sanat geleneği, nesnenin kendisini eserin değerinden uzun süredir ayırmıştır. Maurizio Cattelan duvara bantlanmış bir muzu altı rakam karşılığında iki kez sattı ; işin değeri muzda ya da koli bandında ya da ikisinin birbirine bağlanma biçiminde değil , işin etrafındaki hikayede ve dramadaydı . Yine, alıcılar gerçekten bir muz almıyorlardı, bu sanat eserine “sahip olduklarını” söyleme hakkını satın alıyorlardı.
Bakış açınıza bağlı olarak, kripto sanatı, kavramsal sanatın sanat eserini herhangi bir fiziksel nesneden ayırmasının nihai tezahürü olabilir. Mülkiyete uygulanan saf kavramsal soyutlamadır.
Öte yandan kripto sanatı, sanatı gösterişçi tüketim için alıp satmanın en saf biçimine indirgemek olarak görülebilir.
Victor Pelevin’in hicivli romanı “ Homo Zapiens ”te ana karakter, eserlerin sadece isimlerinin ve satış fiyatlarının gösterildiği bir sanat sergisini ziyaret eder. Anlamadığını söylediğinde – tablolar nerede? – meselenin bu olmadığı ortaya çıkıyor. Almak ve satmak sanattan daha önemlidir.
Bu hikaye hicivdi. Ancak kripto sanatı bunu bir adım daha ileri götürüyor. Mülkiyetin amacı, işin sahibi olduğunuzu söyleyebilmekse, neden makbuz dışında bir şeyle uğraşıyorsunuz?
üretim kıtlığı
Maddi olmayan hiçbir şey için para harcama fikrine alışmak hala zor görünüyor.
Brooklyn Köprüsü’ne veya tüm Dünya’ya veya aşk kavramına “sahip olduklarını” söyleyen NFT’ler için kimse para öder mi? İnsanlar her şey hakkında istedikleri tüm NFT’leri tekrar tekrar oluşturabilirler. Mona Lisa’nın sahibi olduğumu iddia ederek kendi NFT’mi yapabilir ve blok zincirine kaydedebilirdim ve kimse beni durduramazdı.
Kripto sanatında, satın aldığınız şeyin benzersiz olduğuna dair üstü kapalı bir sözleşme vardır. Sanatçı bu jetonlardan yalnızca birini yapar ve kripto sanatı satın aldığınızda elde ettiğiniz tek hak, o esere sahip olduğunuzu söylemektir. Başka kimse yapamaz. Ancak bunun yasal bir hak olmadığını ve toplumsal adetler dışında herhangi bir yaptırımın bulunmadığını unutmayın. Bununla birlikte, değer, kıtlığı yaratan sanatçıdan gelir.
Bu, fotoğrafçılar ve matbaacılar işlerini nasıl satacaklarını bulmak zorunda kaldıklarından beri sanat dünyasında olanla aynı şey . Fotoğraf dünyasında, sınırlı sayıda basılan bir baskı, sınırsız bir baskıdan daha değerli kabul edilir; baskıda ne kadar az baskı olursa, o kadar değerli olurlar. Sanatçı tarafından kişisel olarak yapılmış ve imzalanmış birkaç baskıdan birine sahip olduğunuzu bilmek, size sanatçıyla seri üretim bir baskıda olmayan duygusal bir bağ kurmanızı sağlar.
Bu bağlantı dijital sanatta daha da zayıf olabilir. Ama satın aldığınız şey hala kısmen sanatçıyla bir bağlantı. Sanatçılar bazen bu duygusal bağı güçlendirebilecek kripto sanat patronlarına teşekkürlerini kamuya açık bir şekilde tweetliyor .
Patlamaya mahkum bir balon mu?
Şahsen ben sadece duvarlarıma asabileceğim sanatı satın almak istiyorum, bu yüzden kripto sanatı satın almakla ilgilenmiyorum. Bir de çevresel maliyetler var. Kripto sanatı için kullanılan belirli blok zincirleri, iklim için gerçekten kötü , çünkü şaşırtıcı miktarda enerji tüketen hesaplamalar gerektiriyorlar.
Bununla birlikte, şu anda satın almak size zevk veriyorsa – ve satın aldığınız şeyi ve etrafındaki topluluğu paylaşmaktan zevk alıyorsanız ve daha çevre dostu bir blok zinciri kullanıyorsanız – bu harika.
Ancak gelecekteki bir ödül için satın alıyorsanız, bu riskli. İnsanlar gelecekte kişisel sanal galerinizi önemseyecek mi? ilgilenecek misin? Kripto sanatı birkaç yıl içinde bir şey olacak mı?
Bir yatırım olarak, bu işlerin uzun vadede daha yüksek yeniden satış değerine sahip olması anlamında, daha yüksek fiyatların gerçek değeri yansıtması bana akıl almaz görünüyor. Geleneksel sanat dünyasında olduğu gibi, bir neslin zamanında önemli sayılabilecek olandan çok daha fazla eser satılmaktadır.
Ve kripto dünyasında, son derece değişken fiyatlar, ani bir faiz çılgınlığı ve yüzeyde 2,5 dolar gibi en ufak bir değeri yokmuş gibi görünen şeyler için büyük meblağlar ödendiğini görüyoruz. Jack Dorsey’in ilk tweet’ine “sahip olmak” için milyon dolarlık teklif, hatta NFT’ler hakkında bir dur-ve-vazgeçme mektubunun bir fotoğrafındaki 1000 dolarlık teklif .
Bu enerjinin çoğu fiyat spekülasyonu tarafından yönlendiriliyor gibi görünüyor . Ayrıca , Beeple müzayedesinin kazananının kripto sanatının başarısına yoğun bir şekilde yatırım yapmış gibi göründüğünü de belirtmekte fayda var . Kripto sanatını yönlendiren kripto para birimleri genellikle oldukça spekülatif olarak kabul edilir.
Şu anda büyük bir NFT balonu olduğundan hiç şüphem yok.
[ 100.000’den fazla okuyucu, dünyayı anlamak için The Conversation’ın haber bültenine güveniyor. Bugün kaydolun .]
Daha önce birçok baloncuk vardı – laleler , beyzbol kartları , Beanie Babies – bir yıl raflardan uçup giden ve sonraki yıl çöplüklere yığılan nesneler. Ve bir balonun içinde, birkaç manşet kazananı zengin olurken, bir sürü başkası gömleklerini kaybeder . Kripto sanatı devam etse bile, satın aldığınız belirli sanatçı veya platform gelecekte popüler olmayacak.
Kripto sanatı hakkındaki hislerim bir yana, sanatın temelde sosyal bir aktivite olduğuna inanıyorum. Sosyal hayatlarımız ne kadar çok çevrimiçi yaşanırsa, bazı insanların sanat koleksiyonlarını da çevrimiçi hale getirmeleri o kadar mantıklı olabilir – blockchain dahil olsun ya da olmasın.
