İlk köpeğimi hayvan barınağından eve getirdiğimi hatırlıyorum. Kalbim sevinçten ve sinirden titriyordu. Bir köpek almak dünyanın en iyi hissi olabilir. Ama böyle bir hikayeyle sonuçlanacağınızı asla beklemiyorsunuz. Bir adam, bir Labrador yavrusu olan Reggie’yi evlat edindi ve ilk başta işler zordu.
Adam yakın zamanda yeni bir şehre taşınmıştı ve yeni çevresini anlamaya çalışıyordu. Reggie de yeni çevresine uyum sağlamaya çalışıyordu. Reggie ve adamın uygun olmaması durumunda sığınağın iki haftalık bir geri dönüş süresi vardı. İki haftanın sonunda adam, Reggie’yi barınağa geri getirmek üzereydi. İşte o zaman, son sahibinden gelen çok önemli bir mektupla birlikte Reggie’nin eşyalarını içeren bir kutu buldu.
Aşağıdaki mektubu okuyun:
KALEMİNDE YATARKEN ONA BAKTIĞIMDA BANA BÜYÜK SİYAH LABORATUAR’IN ADININ REGGİE OLDUĞUNU SÖYLEDİLER. BARINAK TEMİZDİ, ÖLDÜRÜLMEZDİ VE İNSANLAR GERÇEKTEN ARKADAŞ CANLISIYDI. BÖLGEDE SADECE ALTI AYDIR BULUNDUM AMA KÜÇÜK ÜNİVERSİTE KASABASINDA GİTTİĞİM HER YERDE İNSANLAR MİSAFİRPERVER VE AÇIKTI. SOKAKTA YANINDAN GEÇERKEN HERKES EL SALLIYOR.
AMA BURADAKİ YENİ HAYATIMA YERLEŞMEYE ÇALIŞIRKEN HALA BİR ŞEYLER EKSİKTİ VE BİR KÖPEĞİN İNCİNMEYECEĞİNİ DÜŞÜNDÜM. BANA KONUŞACAK BİRİNİ VER. VE YEREL HABERLERDE REGGİE’NİN REKLAMINI GÖRMÜŞTÜM. BARINAK, HEMEN ARDINDAN ÇOK SAYIDA ÇAĞRI ALDIKLARINI SÖYLEDİ, ANCAK ONU GÖRMEYE GELEN İNSANLARIN “LABORATUVAR ÇALIŞANLARI” GİBİ GÖRÜNMEDİKLERİNİ SÖYLEDİLER. YAPTIĞIMI DÜŞÜNMÜŞ OLMALILAR.
AMA İLK BAŞTA, SIĞINAĞIN BANA REGGİE’Yİ VE BİR KÖPEK PEDİ, NEREDEYSE TAMAMI YEPYENİ TENİS TOPLARI OLAN OYUNCAK ÇANTASI, TABAKLARI VE ÖNCEKİ SAHİBİNDEN MÜHÜRLÜ BİR MEKTUPTAN OLUŞAN EŞYALARINI VEREREK YANLIŞ DEĞERLENDİRDİĞİNİ DÜŞÜNDÜM. . BAK, REGGİE VE BEN EVE GELDİĞİMİZDE PEK ANLAŞAMADIK. İKİ HAFTA BOYUNCA MÜCADELE ETTİK (BARINAK BANA YENİ EVİNE UYUM SAĞLAMASI İÇİN ONA NE KADAR SÜRE VERMEMİ SÖYLEDİ). BELKİ BENİM DE UYUM SAĞLAMAYA ÇALIŞTIĞIM GERÇEĞİYDİ. BELKİ DE BİRBİRİMİZE ÇOK BENZİYORDUK.
NEDENSE, EŞYALARI (TENİS TOPLARI DIŞINDA – AĞZINA İKİ TANE DOLMADAN HİÇBİR YERE GİTMEZDİ) DİĞER AMBALAJSIZ KUTULARIMLA BİRLİKTE ATILDI. SANIRIM TÜM ESKİ EŞYALARINA İHTİYACI OLACAĞINI, YERLEŞTİKTEN SONRA ONA YENİ ŞEYLER ALACAĞIMI GERÇEKTEN DÜŞÜNMEDİM. AMA ÇOK GEÇMEDEN, GİTMEYECEĞİ ÇOK BELLİ OLDU.
BARINAĞIN BANA BİLDİĞİNİ SÖYLEDİĞİ, “OTUR” VE “KAL” VE “GEL” VE “TOPUK” GİBİ NORMAL KOMUTLARI DENEDİM VE CANI İSTEDİĞİNDE ONLARI TAKİP EDERDİ. ADINI SÖYLEDİĞİMDE BENİ HİÇ DİNLEMİYOR GİBİYDİ – ELBETTE, DÖRDÜNCÜ YA DA BEŞİNCİ KEZ SÖYLEDİĞİMDE BANA BAKARDI, AMA SONRA HER ŞEYİ YAPMAYA GERİ DÖNERDİ. TEKRAR SORDUĞUMDA, NEREDEYSE İÇ ÇEKTİĞİNİ VE SONRA İSTEKSİZCE İTAAT ETTİĞİNİ GÖREBİLİYORDUNUZ.
BU SADECE İŞE YARAMAYACAKTI. BİRKAÇ AYAKKABI VE PAKETLENMEMİŞ BİRKAÇ KUTU ÇİĞNEDİ. ONA BİRAZ FAZLA SERT DAVRANDIM VE BUNA İÇERLEDİ, ANLAYABİLİYORDUM. SÜRTÜNME O KADAR KÖTÜLEŞTİ Kİ, İKİ HAFTANIN DOLMASINI BEKLEYEMEDİM VE O ZAMAN GELDİĞİNDE, PAKETLENMEMİŞ TÜM EŞYALARIMIN ARASINDA CEP TELEFONUMU TAM ARAMA MODUNDAYDIM. KONUK ODASI İÇİN KUTULARIN ÜZERİNE BIRAKTIĞIMI HATIRLADIM, AMA AYNI ZAMANDA OLDUKÇA ALAYCI BİR ŞEKİLDE “LANET KÖPEK MUHTEMELEN BENİM ÜZERİME SAKLADI” DİYE MIRILDANDIM.
SONUNDA BULDUM, AMA BARINAĞIN NUMARASINI TUŞLAMADAN ÖNCE, ONUN PEDİNİ VE BARINAKTAN DİĞER OYUNCAKLARI DA BULDUM. PEDİ REGGİE’YE DOĞRU FIRLATTIM VE O, ONU EVE GETİRDİĞİMDEN BERİ GÖRDÜĞÜM EN COŞKULU TAVIRLA, BURNUNU ÇEKİP SALLADI. AMA SONRA “HEY, REGGİE, BEĞENDİN Mİ? BURAYA GEL, SANA BİR ISMARLAYAYIM.” BUNUN YERİNE, BİR NEVİ BENİM YÖNÜME BAKTI – BELKİ “BAYAN” DAHA DOĞRUDUR – VE SONRA HOŞNUTSUZ BİR ŞEKİLDE İÇİNİ ÇEKTİ VE YERE YIĞILDI. SIRTI BANA DÖNÜK.
EH, BU DA OLMAYACAK, DİYE DÜŞÜNDÜM. VE SIĞINAK TELEFON NUMARASINI TUŞLADIM.
AMA MÜHÜRLÜ ZARFI GÖRÜNCE KAPATTIM. BEN DE BUNU TAMAMEN UNUTMUŞTUM. “TAMAM, REGGİE,” DEDİM YÜKSEK SESLE, “BAKALIM ÖNCEKİ SAHİBİNE BİR TAVSİYESİ VAR MI?”
Köpeğimi Kim Alırsa:
Bunu okuduğun için mutlu olduğumu söyleyemem, sığınağa ancak Reggie’nin yeni sahibi tarafından açılabileceğini söylediğim bir mektup. Yazarken bile mutlu değilim. Bunu okuyorsanız, onu barınağa bıraktıktan sonra laboratuvarımla son araba yolculuğumdan yeni döndüm demektir. Bir şeylerin farklı olduğunu biliyordu. Daha önce çantasını ve oyuncaklarını toplayıp yolculuktan önce arka kapıya koymuştum ama bu sefer… sanki bir şeylerin yanlış olduğunu biliyormuş gibi. Ve bir şeyler yanlış… bu yüzden gidip onu düzeltmeye çalışmalıyım.
Bu yüzden, onunla ve o da sizinle bağ kurmanıza yardımcı olacağını umarak size Laboratuvarımdan bahsetmeme izin verin.
İlk olarak, tenis toplarını sever. ne kadar çok o kadar neşeli. Bazen onun yarı sincap olduğunu düşünüyorum, onları biriktirme şekli. Genelde ağzında her zaman iki tane olur ve üçüncüyü oraya sokmaya çalışır. Henüz yapmadı. Onları nereye attığınız önemli değil, peşinden gidecek, bu yüzden dikkatli olun – gerçekten herhangi bir yoldan yapmayın. Bu hatayı bir kez yaptım ve bu ona neredeyse pahalıya mal oldu.
Ardından, komutlar. Belki barınak personeli size zaten söylemiştir, ama ben tekrar üzerinden geçeceğim: Reggie bariz olanları biliyor – “otur”, “kal”, “gel”, “topuk”. El sinyallerini bilir: elinizi dümdüz kaldırdığınızda arkanızı dönüp geri gitmek için “geri”; ve elinizi sağa veya sola uzatırsanız “bitti”. Suyu silkelemek için “salla” ve çak bir beşlik için “pençe”. Yatmak istediğinde “yatıyor” – bahse girerim bunun üzerinde onunla biraz daha çalışabilirsin. “Top” ve “yiyecek” ve “kemik” ve “tedaviyi” kimsenin işi gibi biliyor. Reggie’yi küçük yiyeceklerle eğittim. Hiçbir şey küçük sosisli sandviç gibi kulaklarını açmaz.
Beslenme programı: günde iki kez, bir kez sabah yedide ve yine akşam altıda. Düzenli mağazadan satın alınan şeyler; barınak markası vardır.
Şutlarına devam ediyor. 9. Cadde’deki kliniği arayın ve onun bilgilerini kendinizle güncelleyin; zamanı geldiğinde size hatırlatıcılar göndereceklerinden emin olacaklar. Dikkatli olun: Reggie veterinerden nefret ediyor. Onu arabaya bindirmek için iyi şanslar – Veterinere gitme zamanının geldiğini nasıl bildiğini bilmiyorum, ama biliyor.
Son olarak, ona biraz zaman verin. Ben hiç evlenmedim, yani tüm hayatı boyunca sadece Reggie ve ben kaldık. Benimle her yere gitti, bu yüzden lütfen mümkünse onu günlük araba gezilerinize dahil edin. Arka koltukta iyi oturuyor ve havlamıyor ya da şikayet etmiyor. İnsanların etrafında olmayı seviyor, özellikle de benimle. Bu, yeni biriyle yaşayacağı için bu geçişin zor olacağı anlamına geliyor.
İşte bu yüzden sizinle bir bilgi daha paylaşmam gerekiyor…
ADI REGGİE DEĞİL.
BUNU YAPMAMA NEYİN SEBEP OLDUĞUNU BİLMİYORUM AMA ONU SIĞINAĞA BIRAKTIĞIMDA ADININ REGGİE OLDUĞUNU SÖYLEDİM. O AKILLI BİR KÖPEK, BUNA ALIŞACAK VE BUNA CEVAP VERECEK, BUNDAN HİÇ ŞÜPHEM YOK. AMA ONLARA ONUN GERÇEK ADINI VERMEYE DAYANAMADIM. BUNU YAPMAM O KADAR KESİNDİ Kİ, ONU SIĞINAĞA TESLİM ETMEK, ONU BİR DAHA ASLA GÖREMEYECEĞİMİ KABUL ETMEM KADAR İYİ OLDU. VE EĞER GERİ DÖNERSEM, ONU ALIRSAM VE BU MEKTUBU YIRTARSAM, HER ŞEY YOLUNDA DEMEKTİR. AMA EĞER BAŞKA BİRİ OKUYORSA, ŞEY… DEMEK Kİ YENİ SAHİBİ ONUN GERÇEK ADINI BİLİYOR OLMALI. ONUNLA BAĞ KURMANA YARDIMCI OLACAK. KİM BİLİR, BELKİ SİZE SORUN ÇIKARIYORSA TAVRINDA BİR DEĞİŞİKLİK BİLE FARK EDECEKSİNİZ.
GERÇEK ADI TANK’TIR. ÇÜNKÜ BEN BÖYLE SÜRÜYORUM.
YİNE, BUNU OKUYORSANIZ VE BU BÖLGEDEN İSENİZ, BELKİ BENİM ADIM HABERLERE ÇIKMIŞTIR. BARINAĞA, BÖLÜK KOMUTANIMDAN HABER ALANA KADAR “REGGİE”Yİ EVLATLIK VEREMEYECEKLERİNİ SÖYLEDİM. BAK, AİLEM GİTTİ, KARDEŞLERİM YOK, TANK’I BİRLİKTE BIRAKABİLECEĞİM KİMSE YOK… VE IRAK’A GÖNDERİLMEM ÜZERİNE ORDU’DAN TEK GERÇEK İSTEĞİM, SIĞINAĞI BİR TELEFONLA ARAMALARIYDI… “ETKİNLİK”… ONLARA TANK’IN EVLAT EDİNİLEBİLECEĞİNİ SÖYLEMEK İÇİN. ŞANS ESERİ ALBAYIM DA BİR KÖPEK ADAMDI VE MÜFREZEMİN NEREYE GİTTİĞİNİ BİLİYORDU. BUNU BİZZAT YAPACAĞINI SÖYLEDİ. VE EĞER BUNU OKUYORSAN, O ZAMAN SÖZÜNÜ TUTTU.
PEKALA, BU MEKTUP DÜPEDÜZ İÇ KARARTICI OLMAYA BAŞLADI, AÇIKÇASI, SADECE KÖPEĞİM İÇİN YAZIYORUM. BUNU BİR EŞ, ÇOCUKLAR VE AİLE İÇİN YAZDIĞIMI HAYAL BİLE EDEMEZDİM. AMA YİNE DE, NEREDEYSE ORDU BENİM AİLEM OLDUĞU SÜRECE, TANK SON ALTI YILDIR BENİM AİLEM OLDU.
VE ŞİMDİ ONU AİLENİZİN BİR PARÇASI YAPMANIZI VE ONUN DA BENİ SEVDİĞİ GİBİ UYUM SAĞLAMASINI VE SİZİ SEVMESİNİ UMUYORUM VE DUA EDİYORUM.
BİR KÖPEĞİN KOŞULSUZ SEVGİSİ, BENCİL OLMAYAN BİR ŞEY YAPMAK, MASUM İNSANLARI KORKUNÇ ŞEYLER YAPACAK OLANLARDAN KORUMAK… VE O KORKUNÇ İNSANLARIN BURAYA GELMESİNİ ÖNLEMEK İÇİN IRAK’A YANIMDA GÖTÜRDÜM. BUNU YAPMAK İÇİN TANK’TAN VAZGEÇMEM GEREKTİYSE, BUNU YAPTIĞIM İÇİN MEMNUNUM. O BENİM HİZMET VE SEVGİ ÖRNEĞİMDİ. UMARIM ÜLKEME VE YOLDAŞLARIMA HİZMET EDEREK ONU ONURLANDIRMIŞIMDIR.
TAMAM, BU KADAR YETER. BU AKŞAM KONUŞLANDIRIYORUM VE BU MEKTUBU SIĞINAĞA BIRAKMAK ZORUNDAYIM. YİNE DE TANK’A BİR VEDA DAHA DİYECEĞİMİ SANMIYORUM. İLK DEFA ÇOK AĞLADIM. BELKİ ONA BAKARIM VE SONUNDA ÜÇÜNCÜ TENİS TOPUNU AĞZINA ALIP ALMADIĞINA BAKARIM.
TANK’A İYİ ŞANSLAR. ONA İYİ BİR EV VERİN VE ONA HER GECE BENDEN FAZLADAN BİR İYİ GECELER ÖPÜCÜĞÜ VERİN.
TEŞEKKÜRLER,
PAUL MALLORY
Mektubu katlayıp zarfa geri koydum. Paul Mallory’yi elbette duymuştum, kasabadaki herkes onu tanırdı, benim gibi yeni insanlar bile. Yerel çocuk, birkaç ay önce Irak’ta öldürüldü ve ölümünden sonra üç arkadaşını kurtarmak için canını vererek Gümüş Yıldız’ı kazandı. Tüm yaz boyunca bayraklar yarıya indirildi.
Sandalyemde öne eğildim ve dirseklerimi dizlerime dayayarak köpeğe baktım.
“Hey, Tank,” dedim sessizce. Köpeğin kafası yukarı kalktı, kulakları dik ve gözleri parladı.
Gel oğlum.” Anında ayağa kalktı, tırnakları parke zeminde tıkırdadı. Önümde oturdu, başı eğik, aylardır duymadığı ismi arıyordu.
“Tank,” diye fısıldadım. Kuyruğu hışırdıyordu.
Adını tekrar tekrar fısıldadım ve her seferinde kulakları alçaldı, gözleri yumuşadı ve duruşu gevşedi, çünkü bir memnuniyet dalgası onu dolduruyor gibiydi. Kulaklarını okşadım, omuzlarını ovuşturdum, yüzümü peçesine gömdüm ve ona sarıldım.
“Artık benim Tank, sadece sen ve ben. Eski dostun seni bana verdi.” Tank uzandı ve yanağımı yaladı. “O zaman biraz top oynayalım mı dersin? Kulakları yine çınladı. “Evet? Top? Bunu beğendin mi? Top?” Tank ellerimden koptu ve yan odada kayboldu.
Ve geri döndüğünde ağzında üç tenis topu vardı.
