Eski bir reality şov yıldızı olan Donald J. Trump, başkan adayı olarak her zaman set giyiminin bilincinde olmuştur. 2016 Cumhuriyetçi Ulusal Kongresi’nde, göz kamaştırıcı ışıkların önünde profesyonel güreş tarzında bir figüranlık yaptı. 2020’de, kabul konuşmasının fonu olarak Beyaz Saray’ı kullandı.
Ancak 2024 kongresinin ilk gecesinde, Bay Trump, cumartesi gününden önce tahmin edemeyeceği bir şekilde, kendi en büyük dayanağıydı.
Büyük ağların ana zaman dilimi yayınları başladığı sırada, Bay Trump, Milwaukee’deki VIP locasına, Cumartesi günü Pensilvanya’daki bir mitingde bir suikastçının kurşunuyla kıl payı kurtulmasının sonucu olan yaralı sağ kulağında büyük bir beyaz bandajla girdi. Ölümlülüğün bir hatırlatıcısı, bir hayatta kalma rozetiydi — kalabalığın ne istediğini okuyabileceği boş bir dikdörtgendi ve bu onu salondaki en etkili pankart yaptı.
Bay Trump’ın mitingleri ve görünümleri her zaman büyük duyguları harekete geçirmekle ilgili olmuştur: öfke, korku, şikayet, meydan okuma. Bay Trump, Lee Greenwood’un “God Bless the USA” şarkısını seslendirdiği sırada bu biraz farklıydı.
O anın havası duygusal ve sıcaktı. Gecenin büyük kısmı siyasi miting ve gospel ayinlerinin birleşmesi gibiydi, sadece ülke için değil aynı zamanda partinin geri dönen lideri için de ilahi koruma için yapılan çağrılarla doluydu.
Ve röportajlarında ağlamadığını söyleyen Bay Trump, ekranda gördüğüm onlarca yıl içinde hatırlayabildiğim en bulanık görüntüye sahipti.
