Yaz aylarında büyükannem ve büyükbabamı ziyarete geldim ama olanları unutamayacağım…
Eylülün ilk günlerinde ailemin yanına geldim. Sıcaklık azaldı ve büyükbaba, mevsimi başlarken mantar için ormana gitmeyi önerdi. Birlikte sessiz bir ava çıkmak istedik ama belirlenen günde büyükbaba kendini iyi hissetmiyor ve evde kaldı.
Dedemin arabasını alarak ormana gittim, neyse ki uzak değildi. Çocukken burada çok zaman geçirdim ve arazide çok bilgiliydim, ormanda bataklıklar olduğunu da biliyordum.
Bataklık bölgesine yaklaşırken, bataklığın kenarında duran ve elinde bir sopa tutan bir kadın fark ettim. Beni gördüğünde, hemen yardım için yüksek sesle aramaya başladı.
Bataklığa doğru koşarken bataklıkta bir köpeğin sıkıştığını ve bir kadının hayvanın yakalanması için ona bir sopa vermeye çalıştığını gördüm.
Bir şey yapamadığı için hemen bataklığa koştum, bir elimle köpeği, diğer elimle sopayı tuttum. Bir kadının yardımıyla ve bataklığın sığ olması nedeniyle karaya çıkabildim.
Kurtardığımız köpek yavrusu 3-4 aylık korkmuş ve hasta bir kız çocuğu olduğu ortaya çıktı. Hemen veterinere götürmeye karar verildi. Yeni arkadaşım da benimle gitti. Yolda mantar almak için ormana gittiğini ve havlama duyduğunu söyledi. Kadın hemen sese gitti ve hayvanı kurtarmaya çalıştı ve birkaç dakika sonra ben geldim.
Veteriner köpeği muayene etti ve tedaviyi reçete etti. Parazitlerle ve diğer yaralarla başa çıkmayı başardık ve köpek gerçek bir güzelliğe dönüştü.
Büyükanne ve büyükbaba köpeği tuttular ve iyi şans getirdiğine ikna oldular. Şimdi sadece ailemi görmek için değil, aynı zamanda yeni evcil hayvanımı da ziyaret etmek için önümüzdeki yazı sabırsızlıkla bekliyorum.
