Aile ağacımı tutmayı üstlendim. Bu ağacın 1700’lerin sonlarına dayanması benim için büyük bir şans. Bu, birçok ülkede, dört nesil akrabanın hala hayatta olduğu, bazılarıyla hiç tanışmadığım veya iyi tanımadığım büyük bir aile anlamına geliyor.
Bu çalışma sırasında, akrabalarımdan bazılarının evlat edinilmiş çocuklar olduğunu şaşkınlıkla gördüm. Bu çocukları ve gelecekteki çocuklarını aile üyeleri olarak kaydetmeye itirazım yok, çünkü yakın aileleri içinde bu şekilde kabul ediliyorlar. Ancak bir aile ağacı bir zamanlar erkek kan bağının kaydı olduğu için, çocuğun evlat edinildiğini belirtmeli miyim?
İkinci olarak, bir aile üyesiyle evli olan bir kadın, ilk evliliğinden olan çocuklarını da dahil etmemi istedi. Çocuklarının akrabamla biyolojik veya evlat edinilmiş bir bağı yok, bu yüzden bu isteği reddettim. İki dürtü arasında kalmış durumdayım: Bir yandan, bu kararın aşırı sert olduğunu düşünüyorum. Diğer yandan, bir aile soyunu kaydetmenin amacına saygı duyduğuma inanıyorum.
Üçüncüsü, atalarımın bazılarının 19. yüzyılın sonlarına doğru evlilik dışı ırklararası ilişkilerden doğan, bazen ”dış çocuklar” olarak adlandırılan çocukları vardı. O zamanlar, babalardan en az biri,
ebeveyn sorumluluğu ve mali destek sağlamak. Bu ilişkilerden gelen birkaç akraba, ebeveynlikleri bir tür ırksal ve cinsel baskının sonucu olsa bile, ailemizle olan bağlarından gurur duyuyor. Onları dahil etmeyi düşünüyorum, bunu acı veya gücendirme yaratmadan yapmak istiyorum. Kendi jenerasyonumdaki üyelere aile üyesi olarak tanınmaları hakkında nasıl hissedeceklerini sormayı düşünüyorum. Aile soyu konusunda dürüst olursak, onlar da benim kadar ailenin bir parçasıdır. Ancak bu çizgi bir kez ihlal edildiğinde, geri dönüşün olmayacağını fark ediyorum.— Adı Gizli
Etikçiden:
Bir aile ağacı biyolojik bir eser olduğu kadar kültürel bir eserdir. Bir ailenin yapılandırması hakkındaki fikirler toplumlar arasında ve zaman içinde değişir. Roma imparatoru Hadrian’ın yerine evlatlık oğlu Antoninus Pius geçti ve ardından Marcus Aurelius ve Lucius Verus geldi. onunevlat edinilen oğullar. Evlilik dışı doğan çocuklar bazen Avrupa aristokrasisi arasında kabul ediliyordu: VIII. Henry’nin metresi Elizabeth Blount’tan olan oğluna FitzRoy soyadı verildi (Fransızca’dan türetilmiştir) fil, ”oğul” ve yatırım getirisi, ”kral”).
