Beden sanatı zihni nasıl etkiler?
Aynı zamanda bilimsel bir çalışma olan “Epifani Makinesi” adlı performans, danstaki beynin bir resmini çiziyor – sahnede ve verilerde. İki dansçı, beyinlerinin elektriksel aktivitesini izleyen elektroensefalografi başlıkları takarken basit bir adım dizisini izliyor. Laboratuvar teknisyenleri başlıkların verilerini dizüstü bilgisayarlarda izliyor. Ve büyük bir ekranda, kaleidoskopik projeksiyonlar, performansçıların beyin aktivitesini izleyiciler için gerçek zamanlı olarak gösteriyor.
Tüylü fraktal ağaçlar büyür, dallanır ve geri çekilir. Sayı zincirleri daireler halinde kıvrılır, maviye, sonra siyaha döner. Güzel ve ürkütücüdür: iki dansçı ve meşgul zihinleri için bir pas de quatre.
Geçtiğimiz ay Virginia Tech’te gerçekleştirilen “Epiphany Machine”, dansın alışılmadık beyin-vücut bağlantısını inceleyen genç dans nörobilimi alanının bir ürünüdür. Gelişmiş görüntüleme teknolojisi, dansın çok yönlü taleplerinin zihni beden kadar yoğun bir şekilde meşgul ettiğini; dansın zihnimizi fiziksel benliğimize daha sıkı bir şekilde kökleştirebileceğini; ve birlikte dans etmenin birbirimizle ilişki kurmamıza yardımcı olabileceğini ortaya çıkarmaya yardımcı oldu.
Bunlar dansçıların sezgisel olarak kavradıkları fikirlerdir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, alandaki birçok bilim insanı aynı zamanda dans sanatçısıdır, örneğin St. Louis’deki Washington Üniversitesi’nde hareketin nörobilimi üzerine dersinin alt başlığı “Düşünüyorsan Dans Edebilirsin?” olan Elinor Harrison.
Harrison, “Dansın zihin ve bedeni bütünleştirme biçimini kendim de hissettim,” dedi. “Bu yüzden işlevsel manyetik rezonans görüntüleme taramasında bu şeylerin kanıtını gördüğümüzde” – beyindeki kan akışını ölçen – “bu, dansçıların sahip olduğu bu somut bilgiyi haklı çıkaran bilimdir.”
“Epiphany Machine”in yaratıcılarından Julia C. Basso, “Dans herkes için neşeli ve farkındalık yaratıcıdır” dedi ve “özellikle beyinleri bedenleriyle iletişim kurmakta zorluk çekenler için güçlüdür” dedi. Kredi… Jonathan Mehring, New York Times için
