Siyah kuşüzümüne ( Ribes americanum ) ek olarak , kuzey siyah kuş üzümü ( R. hudsonianum ) ve frenk üzümü ( R. lacustre ) kırlarda yetişir. Kırmızı ve beyaz kuş üzümü bu bölgeye özgü değildir, bu nedenle onları vahşi doğada bulamazsınız. Bununla birlikte, kendi bahçenizde yetiştirmek için fidanlıklarda ve bahçe merkezlerinde satın alabileceğiniz her türden kuş üzümü çeşitlerini bulmakta sorun yaşamayacaksınız. Kuş üzümü, küçük alan bahçesi için idealdir (veya daha büyük bir bahçede köşelere ve kuytulara tıkmak için).
Benzer bir yayılma ile genellikle sadece 5 veya 6 fit yüksekliğe ulaşan çekici küçük çalılardır. Parlak yeşil, ince loblu yapraklar küçük akçaağaç yapraklarına benzer. Yapraklar, çeşidine bağlı olarak sonbaharda sarı veya kırmızıya döner. Dikkat edilmesi gereken bir başka kuş üzümü de , lezzetli yenilebilir meyveleri olmasına rağmen genellikle süs bitkisi olarak yetiştirilen ve inanılmaz bir sarı çiçeklere sahip olan karanfil frenk üzümüdür ( R. aureum var. villosum , bazen R. odoratum olarak listelenir ). baharatlı-tatlı koku.
kuş üzümü nasıl yetiştirilir
Kuş üzümü biraz gölgeyi tolere edebilir, ancak tam güneş teklif edilirse daha fazla meyve verir. Ayrıca, daha gölgeli, nemli noktalar ve yoğun bitki örtüsünün külleme gibi hastalıkların gelişmesine yol açabilecek bir kombinasyon olduğunu unutmayın. Kuş üzümü en iyi ilkbahar veya sonbaharın başlarında ekilir. Sonbaharda onları yere koymak için fazla beklemeyin; çalılara kök oluşturmaları için yeterli zaman vermek istiyorsunuz. Uzay bireysel çalılar yaklaşık 1,5 metre arayla. Bir çit oluşturmuyorsanız, kuş üzümü diğer bitkilere çok yaklaşmaya zorlamayın; onlara ışık, alan, besin maddeleri ve su için rekabetten uzak bir yer sunun.
Kuş üzümü kuraklığa dayanıklı değildir ve büyüme mevsimi boyunca yağış yetersiz olduğunda ek sulama gerektirir. Bitkilerin tabanını temiz, yabani ot içermeyen saman veya talaşlarla malçlamak, sıcak yaz aylarında nemin korunmasına yardımcı olabilir ve kışın kırlarda meydana gelen donma ve çözülme döngülerinden bir miktar koruma sağlayabilir.
Kuş üzümü, her baharda 1 ila 2 inçlik bir kompost tabakasının yan pansumanı yapılmalıdır. Sentetik gübre kullanmayı seçerseniz, dengeli olanı tercih edin; yüksek nitrojen içeriği vejetatif büyümeyi teşvik eder, ancak ağır meyve üretimini teşvik etmesi olası değildir. Otları temizlemeyi unutmayın – ve göreve ayak uydurun! Eğlenceli değil, ama kuş üzümü bunun için size teşekkür edecek (umarım birkaç kilo muhteşem meyvede).
Yetiştirme veya mekanik yaralanma nedeniyle kökleri bozulursa kuş üzümü emilebilir – onları yabani ot budayıcısı ile kesmeyin! Enayiler istenmezse kolayca kesilir. Meyve üretimi genellikle kuş üzümü en az 2 yıl toprakta kaldığında başlar. Meyveler genellikle 2 ve 3 yıllık ağaçtan elde edilir. Budama yaparken bu gerçeği dikkatlice düşünün ve yanlış dalları çıkarmayın. Geleceği de planlayın ve yeni ahşabı çok fazla kesmeyin. 3 yıldan eski ahşap genellikle daha az verimlidir ve sökülebilir. (Belirli bir büyüme mevsiminde toplam dalların yüzde 25’inden fazlasını çıkarmamak akıllıcadır.) Çalılar 30 yıla kadar yaşayabilir ve uygun bakımla tüm zaman boyunca üretken kalabilir.
Kuş üzümü kendi kendine verimlidir, bu yüzden bahçenizde sadece bir tane istiyorsanız, bunun için gidin! Tozlayıcı olmadan meyve üretebilecektir. Bununla birlikte, meyve veren birçok bitkide olduğu gibi, etrafta başka bir çeşidin olması daha da uygun verimlerle sonuçlanabilir. Arılar gibi böcekler polen transferinin gerçekleşmesine yardımcı olur.
Meyve hakkında nitty cesur
Frenk üzümü meyveleri siyah, beyaz veya kırmızı renkli olabilir ve yaygın olarak sicim adı verilen uzun, sarkık kirişler üzerinde taşınır. Beyaz kuş üzümü, kırmızı kuş üzümü çeşidi olarak kabul edilir – aralarındaki tek gerçek fark, meyvelerin rengidir. Kırmızı ve beyaz kuş üzümü eşit renk gösterdiğinde toplanmalıdır. (Onlara parlak, şeffaf bir görünüme sahip olacaklar.)
Siyah kuş üzümü bu net görünüme sahip değildir; tekdüze siyah olduklarında ve başka bir renk belirtisi göstermediklerinde seçilmelidirler. Meyveler kırışmaya başlarsa, çok olgundurlar. Reçel veya jöle yapmayı planlıyorsanız, karışıma atmak için biraz olgunlaşmamış birkaç meyve seçin – bunlar tamamen olgun olanlardan daha fazla pektin içerir ve reçelinizin sertleşmesine yardımcı olur.
Meyveleri kümeler halinde toplayın, tüm ipi bir kerede çıkarın. (Bitkileri bir makasla kesmeyi severim.) Kırmızı ve beyaz çeşitlerin meyveleri, siyah kuş üzümünden biraz daha narin olma eğilimindedir, ancak tüm türler dikkatli kullanılmalıdır.
